[ Άτιτλο. Εν ό,τι να ‘ναι ]

Δρόμοι γεμάτοι σιωπές και όμως κάποιοι θα σου πουν ότι άκουσαν 

εκείνους τους χρήσιμους γι αυτούς ήχους
μα ποιοι ήταν αυτοί που κατάφερναν να ορίσουν
ορίσματα ήχων
Άκουσες πότε τις πραγματικές λέξεις που κρύβονται γύρο από κάθε μουσική του δρόμου;

Είδες πότε τι κρύβεται πίσω από κάθε εικόνα;
όντως, κάποιες εικόνες είναι ίδιες με αυτές που πλάθεις
ή αντικατοπτρισμός
όραση
αντιστροφή μηνύματος, αποδοχή του ολοφάνερου…

Βόλτα γύρο από τα ίδια σημεία

……………………………………………………………………………………………………………………………………….
[…]

Κοίτα, η Αθήνα εμπνέει, οι πεζόδρομοι, τα αξιοθέατα 
Τι και αν τα 'χω δει άπειρες φορές,
τι και αν έχω περάσει από το ίδιο σημείο και μια μέρα πριν από αυτή που ξαναπέρασα
κάθε φορά είναι σαν να περνάω για πρώτη φορά!
Το πρόσεξες ποτέ;
Κάθε μέρα μια λεπτομέρεια γεννιέται,
και μια άλλη, ίσως, πεθαίνει.
Περίεργο ε!;!
Καθόλου…

[…]
…………………………………………………………………………………………………………………………………………

 Παίξε γέλασε όλα ήταν εκείνες τις άδειες
γεμάτες ώρες

Σιωπές, και ας ακούγονταν τόσα πολλά
Κραυγές, και ας μην ακούστηκε πότε τίποτα
Σημάδια μιας ατελέσφορης καθημερινότητας που δέχεται  χαρμόσυνα νέα,
μιας στασιμότητας  πράξεις
άδειες σημασίες
Φλογοβόλα που δεν στάθηκαν πότε στην ιδία περιοχή
Φερόμενος δράστης ένοχου μετόχου
Μπούκαραν και άρπαξαν, ίσως, όλες αυτές που βάφτισαν  ελευθερίες ,
κατασπάραξαν την κατανόηση,
θελαν να κτίσουν δούλους , εξαρτήματα μηχανής
απόμακρα από την ανθρώπινη ύπαρξη
- Ποιοι; Γιατί;
- Ούτε που ξέρω


Ήταν … εφιάλτης 


( Ημερομηνία Πρώτης δημοσίευσης: 2 months 1 weeks ago )