Πάντα είχε ανάγκη τον ήλιο της σαν Ρα

Κοριτσάκι ήταν,  δεν είχε μάθει να ερωτεύεται

και αν ήξερε

δεν είχε μάθει να παίζει μαζί σου, 

μονάχα να αποδέχεται συγκαταβατικά όλα όσα της έλεγες, όλα όσα της έταζες
Τα αστεία σου λόγια πάντα της έμοιαζαν διδαχές, ίσως,

κάθε φορά που κοιτούσε το αστεροσκοπείο...

Έτσι την έβλεπες 

Ένα κοριτσάκι, ήταν αιώνιο

Και οι κομιστές των εκπλήξεων της

μόνο όταν έβρεχε θεϊκό οξύ σε πλησίαζαν

προσφέροντας σου το χαμόγελο της

γιατί και κείνη δεν το 'θελε πια, το είχαν μολύνει οξέα αντιδρώντας

Δεν φοβόταν μόνη τα βράδια

ούτε όταν τις στοές εξερευνούσε,

μάλλον,  γιατί ήταν και εκείνοι, οι άλλοι, πάντα γύρο της

δεν τους γνώριζε όλους

σπάνια ξεχώριζες τις μορφές τους,

ακόμη, και όταν σκιάζονταν στο έδαφος, στα κτήρια, παντού

όταν περπατούσαν το ηλιοβασίλεμα, και πέταγαν προς την σελήνη

Την προκαλούσαν να κοίτα το αστεροσκοπείο

και από εκεί τα άστρα ως την πιο πραγματική μορφή τους

Πολλοί είπαν,

"και 'γω σαν το κοριτσάκι είμαι",

δεν κατάλαβαν πως το κοριτσάκι,

 προσπαθούσε να τους πείσει πως, σαν κι αυτούς ήταν, 

Έτσι, και 'κείνοι πότε δεν ήταν σαν εκείνη

Ούτε εκείνη σαν εκείνους,

που πάντα ήταν

Γιατί πάντα ήταν...

ένας άνθρωπος  με έναν εαυτό πολύπλευρο

Κάθε φορά, εμφάνιζε μια διαφορετική πτυχή του,

αυτή που ανατροφοδοτούνταν

Όχι, δεν ήταν πολλαπλή προσωπικότητα, δεν ήταν ένα

ήταν άνθρωπος...

ένας άνθρωπος που δεν αλλάζει

Γιατί ο άνθρωπος δεν αλλάζει

μα, απλά, εμφανίζει μια διαφορετική πτυχή του εαυτού του

Ζώντας την καθημερινότητα του, γεμάτη στιγμές διαφορετικότητας

Η καθημερινότητα ποτέ δεν μένει ίδια,

πρόσεξε το!

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει,

απλά εμφανίζει μια διαφορετική πτυχή του εαυτού του

Σαν την αντίδραση στην δράση καθώς αυτή ανατροφοδοτείται,

από αυτόν, από σένα, από εμένα, από αυτούς,  από εμάς...

από το κοριτσάκι που μένει και σε κοίτα αιώνες δευτερόλεπτα τώρα...

Εκείνο που ο ήλιος σου χαρίζει την ευκαιρία να το βλέπεις...

Πάντα είχε ανάγκη τον ήλιο της σαν Ρα

για να σου λέει πως ο ήλιος της ήταν ο Ρα που ποτέ δεν ήταν Φαραώ,

είχες τις προδιαθέσεις και 'κείνος σαν εκείνη..., καταλάβαινε

σε προκαλούσε να τις εμφανίσεις

Και κείνος σαν εκείνη, σου μάθαινε... να αγωνίζεσαι

Γνώση...

Ζούσε άλλη εποχή

Πάντα είχε ανάγκη τον ήλιο της σαν Ρα

για να σου λέει πως ο ήλιος της ήταν ο Ρα, που ποτέ δεν ήταν Φαραώ,

που καταλάβαινε, κάθε βαθύ σου είναι...

Έτσι, τον ζούσε... 


( Ημερομηνία Πρώτης δημοσίευσης: 1 months 1 week ago )