Άρθουρ Ρεμπώ. Μία εποχή στην κόλαση. Αποσπάσματα

    15/12/ 2009, Ιταλία, Ανκόνα 

 « … Ανακτήθηκε!! Τι;

Η Αιωνιότητα.

Είναι η θάλασσα π΄ αναμίχθηκε με ήλιο.
[...]

Έπρεπε να ταξιδέψω, για να διαλύσω τις συναγμένες στο νου μου γοητείες. Στη θάλασσα, που αγάπησα σαν να επρόκειτο να διώξει μακριά την ακαθαρσία μου, είδα τον σταυρό της παρηγοριάς ν’ αναδύεται. Καταδικασμένος κι απ΄ το ουράνιο τόξο. Η ευτυχία ήταν η μοίρα μου, η τύψη μου, το σκουλήκι μου: Η ζωή μου θα ήταν για πάντα θεόρατη ώστε να αφιερωθεί  στη δύναμη και στην ομορφιά.

Ευτυχία! ...

...........................................................................................................................................


Και στο μεταξύ, τούτη είναι η παραμονή. Ας καλωσορίσουμε κάθε εισροή ζωτικότητας και αληθινής ευαισθησίας. Και την αυγή, οπλισμένοι με φλογερή υπομονή σε μεγαλοπρεπείς πόλεις θα εισέλθουμε.»

……………………………………………………………………………………………...

«Τελικά, άρχισα να θεωρώ την αναταραχή του μυαλού μου ως ιερό πράγμα.»

Άρθουρ Ρεμπώ ή Ζαν-Νικολά-Αρτύρ Ρεμπώ.(1854 – 1891)
Γάλλος ποιητής .

( Ημερομηνία Πρώτης Δημοσίευσης στο  http://e-kimolia.com/ : 3 weeks 4 days ago από 17/6/ 2015 )